Blog 6: Boze mannen op de werf

Met een paar dozen en een oud kurken prikbord ga ik met de auto naar de gemeentewerf. Het is rustig, er staat nog maar een andere auto, ik denk een Volvo. Ik zet mijn auto enigszins scheef voor de Volvo (inparkeren is niet mijn sterkste punt). Terwijl ik bezig ben de dozen te dumpen, start de Volvo en trekt op tot vlak achter mijn bumper. Ik negeer het en ga door. Net als ik het kurkbord naar de container met afvalhout wil brengen, stapt de bestuurder van de Volvo uit. Een weldoorvoede man van middelbare leeftijd. Geïrriteerd vraagt hij of ik mijn auto even wil verplaatsen, want hij kan er niet langs. Ik raak ook geïrriteerd, maar zeg rustig: zeker meneer, dat zal ik doen. Ik zet de auto een beetje verderop, waardoor hij er net langs kan. Terwijl ik dat doe, denk ik: vetzak, kakker, patjepeeër, wat een kort lontje, waarom zijn er toch zoveel ongeduldige mensen in de wereld, had hij niet even kunnen wachten tot ik klaar was? En waarom moest hij zo passief-agressief naar mijn achterbumper toerijden? Kortom, twee volwassen mannen verlaten met hun eigen boze gedachten de gemeentewerf. Op de terugweg begin ik me te realiseren dat zijn boosheid en ongeduld ook die van mij waren. Ik had ook een kort lontje en toen iemand mij een strobreed in de weg legde, werd ik ook boos. Te overtuigd van mijn eigen gelijk. Sorry, weldoorvoede man. En hoe kunnen we dit in de toekomst beter oplossen?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *