Siblog 25: Mensenvolk en vogelvolk

De oogdruppels zijn op en de apotheek heeft ze. Ik kom binnen en trek nummer 311. Zeven wachtenden voor me. Niet de hoofdprijs, dus ik besluit wat anders te gaan doen. Ik wil naar buiten lopen en ik kom een man tegen die vroeger dik zou worden genoemd maar nu enorm is, wat volgens sommigen woke is. Hij overziet de apotheek, draait zich weer om en mompelt iets over dat het buiten zonnig is. Dan kijk ik in de onzekere ogen van een oudere vrouw achter een rollator. Ik bied haar nummer 311 aan. Nog voor ze iets kan zeggen stuift de enorme man na een kort zonnebad weer naar binnen. Kennelijk hoort hij bij de rollerende vrouw. Hij snauwt haar namelijk toe: ‘Wat sta je daar nou voor de ingang? Je blokkeert de hele boel.’ Hij noemt haar nog net geen stomme koe, maar de toon van zijn stem is er wel naar. Ik probeer uit te leggen dat ik mijn nummer wilde aanbieden en dat we middenin de transactie waren. Maar daar heeft de enorme man geen boodschap aan. Hij heeft al een nummer dat kennelijk voor haar (medicatie) bestemd is. Als ik afdruip, zegt hij nog: ‘Vroeger had je Ziekenzorg. Kon je in een keer doorlopen.’ Ik begrijp er helemaal niets van.

Een paar dagen later probeer ik tijdens een ochtendwandeling niet het mensen-, maar het vogelvolk te doorgronden. Hoewel ik de eerste rietzanger, koolmeesjes en pimpelmeesjes spot, oogt het water wel erg leeg. Vogelgriep? Ik maak foto’s van een gezinnetje futen, van een nest bouwende meerkoet en van een alleend. Allemaal in verschillende stadia van gemeenschap. De futen zijn al bezig hun kleintjes te leren om vis op te duiken. Die snappen daar niet veel van en bedelen om door pa en ma gevangen vis. Maar die kijken stoïcijns om zich heen. De meerkoet moet de eieren nog leggen en ondanks haar assertieve, krijsende roep moeten zij nu al vrezen voor haar kroost. De meeste meerkoetjes redden het niet en worden genuttigd door roofvissen en roofreigers. En de eend? Die zoekt nog een partner. Datingsites zijn er niet, dus dat wordt een toevallige ontmoeting of een leven als single.

Hoe hangt dit alles samen? Ik voel me een stukje van een grote puzzel die maar niet af wil komen. Ik wil oogdruppels halen, maar die krijg ik niet. In plaats daarvan ontmoet ik een ouwe mopperkont die een bekende van hem koeioneert. Op mijn fotosafari zoek ik opvliegende vogels, dit jaar mijn project. Ook die krijg ik niet. In plaats daarvan vogelgezinnetjes in min of meer verregaande staat van wording. Niet krijgen waar je voor gekomen bent en toch dankbaar zijn, dat is de kunst.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *