Siblog 47: Woordspelingen en twee steden met een A

Dwars door een nog niet door projectontwikkelaars ontdekt braakliggend landje loop ik naar de halte van lijn 73. Geplette blikjes, koffiebekers, plastic flesjes, voer voor plandelaars. Is de lucht die ik inadem zuiver of op den duur dodelijk? Het jonge lenteloof geeft antwoord: het belooft verse zuurstof. Ik hoor en zie een zoemend insect, ze zijn er nog. Vandaag doe ik een dagje Amsterdam met als cultureel hoogtepunt een voorstelling over de woordgrap, waar ik als humordeskundige optreed.

Kantoor in Amsterdam-West

Ik wandel door Oud Zuid, een mooie wijk met diverse architectuur. Mijn doel is kringloopwinkel Muna, een flinke tippel. Onderweg kom ik De Knappe Knip tegen, waar een oudere vrouw de scepter (kam & schaar) zwaait. Haar hele leven vol van ergernissen, pijn en teleurstelling trekt aan me voorbij. Ze kan goed knippen en de ergste slierten zijn eraf. Zo kom ik wel langs de Amerikaanse douane volgende week. West en Muna zijn rustig. Veel kantoren, kuierende mensen. Amsterdam is rustig in West Manu, en plakkerig en vol in Centrum.

Ik neem tram 17 naar het centrum. Rood bakstenen fantastische gebouwen trekken voorbij, geflankeerd door bollende bloesem. Berlage? Amsterdamse school? De binnenstad is druk. Vol van vooral jonge mensen. Een keer diep inademen en je bent stoned. Een Braziliaanse band trommelt en mijn borst vibreert mee. In de Aap van Brabant klok ik twee alcoholvrije witbieren naar binnen. Ik moet immers nog ‘werken’, vanavond. Ondertussen lees ik twee vers aangeschafte en zeer bruikbare grammaticaboeken door. Heb ik wat aan.

Reservering van mijn stoel in Betty Asfalt

Maar het is nog niet op. In het sfeervolle Betty Asfalt theater word ik tijdens een reprise van de Nationale Avond van de Woordgrap geïnterviewd door Michiel Eijsbouts en Victor Mastboom. Ze maken geen grappen over mijn naam en ik ook niet. Ik draag mijn enige T-shirt met een woordgrap erop: Cycologist. Ik krijg na een dolle avond een medaille, een grote homp Stilton kaas (voor een minuut Stilton) en een lekkere fles rode Italiaanse wijn mee.

De volgende dag is het tijd voor die andere stad met een A, Arnhem. Ik heb een bijeenkomst met de Advaitanen. Ik reis met de ICE, proef de internationale sfeer en zie een conflict tussen een Koerd en een Engelstalige toerist over een gereserveerde plaats. De Koerd verliest, en ik nodig hem uit naast me te komen zitten. Een heel aardige man die vreselijk uit zijn mond stinkt. Hij gaat naar familie in Duisburg. Vanaf Arnhem CS neem ik eerst de buurtbus naar kringloopwinkel Rataplan. Ik koop daar Theater vanuit het niets, over improvisatie. Lijkt me ook nog weleens leuk om te doen. In Brew2cup praten wij Advaitanen gevijven lang en diep over non-dualiteit, nu-causaliteit en ruzie. Advaita behelst de gedachte van non-dualiteit, maar het moet volgens ons allemaal echt geen leer worden, met aanhangers en zo. Dat is verfrissend. Zo fijn om met gelijkgestemden te zijn.

Vissteeg Arnhem, high contrast monochrome

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *